چند سطري با طلائيه به بهانه ديداري ازاين سرزمين خونين

طلائيه، سلام

سلام برسربداران بي سرت،برسروقامتان آزاده ات،برشب زنده داران مجاهدت،برعاشقان شهادتت،برپاسداران حقيقتت.

سلام بر«تربت»پاكت كه باخون شهيدان وضوگرفته است وبااشك ديده رزمندگان غسل نموده است.

 سلام برآسمان پر ستاره ات و سلام برستاره هايي كه در«دل زمين تو»مي درخشند.سلام برپلاكها يي كه اكنون بر«گردن تپه هاي كوچك تو»آويزان است ،بريشاني بند هايي كه اكنون «برپيشاني تو»نقش بسته اند ،برچفيه هايي كه «كفن»خيليها شدند وسلام بروجب به وجب خاك تووبرآنجايي كه قطره اي ازخون«فرزندان گمنام خميني(ره)»فرو ريخته است.

طلائيه،باتو چه بگويم؟ازكجا بگويم وازكجاشروع كنم:

اي نور،اي آغشته به خون ،اي شعور،اي وادي عشاق!تورايحه معطرگلهاي محمدي را مي دهي،توقطعه ايي از بهشت در سرزمين«آلاله هاي خونيني »تو«مفتاح الجنه»خيليها،و«معراج السعادة»بسياري بودي،تو عروج غم انگيز بسياري را  در«سرخترين» غروب هاشاهد بوده اي ونماز خاضعانه بسياري راكه به «سجود» دائمي ختم شد وزيارت عاشورايي كه با دو«ركعت نماز» وصال هميشگي يافت.

طلائيه!

بعد از مدتها كه به ديدارت آمدم باورم نمي شد اين قدر ساكت و خاموش باشي،آخر تو فرياد خروشان را شاهد بودي .تودُرگرانبهايي چون«همت»رادر خويش جاي داده اي،پس همنوا با«همت»فرياد بزن «كربلا رفتن خون مي خواهد»همان طوري كه اوبا اهداي خونش به كربلا رفت.توحتماً مي داني اين مرد آسماني درآخرين لحظات چه زمزمه هايي برلب داشت. بخوبي مي داني آخرين ناله هاي بسيجيان گردانهاي خط شكن «چهارده معصوم »و«دوطفلان مسلم»چه بود؟توحتماً آخرين ثانيه هاي حيات دنيوي بسياري از فرزندان اين آب وخاك رابه ياد داري،پس چراخاموشي؟فرياد بر آور وبگو كه برهمه آن «خوبان »چه گذشت ؟

اي مشهد شهداي ايران اسلامي:

من دركنار استخوانهاي مقدس بسيجيان وپاسداران شهيدي كه چندين سال است با توهم آغوش شده اند،قرآنهايي راديدم كه باتيرهاي متجاوزان سوراخ شده بود،سجاده هايي را ديدم كه بوي خون مي داد ،تسبيحي را ديدم كه هنوز زير انگشتان دستهايي آويزان بود ،من كارت شناسايي عزيزي راديدم كه16ساله بودن صاحبش را نشان مي داد.

طلائيه!

توفردا بايد برهمه اينها گواهي بدهي وبراين همه مظلوميت شهادت. توفردا بايد گواهي بدهي 13سال انتظار يعني چه؟بايد گواهي بدهي زنده به گور شدن چه معنايي دارد؟

طلائيه!

اكنون كه اين جملات را مي نويسم شاهد بازگشت دوباره عده اي  از رزمندگان در سرزمين تو هستم ومي دانم كه تو از اين بازگشت برخويش مي بالي وبرحضور قدوم آنان بر خويشتن افتخار مي كني واشك شوق بر ديدگان داري؟توبارديگر شاهد زمزمه هاي نيمه شب عده اي از رزمندگان هستي كه درجستجوي ياران خويش به تفحص مشغولند.

اي رازدار عشاق!

يك روز بيشتر با تونبودم ولي همان يك روز با تمام عمر گذشته ام برابري مي كند وخاطرات اين روز هرگز

ازذهنم بيرون نخواهد رفت.اگرچه مجبورم تورا ترك كنم ولي هرگز لحظه،لحظه در كنار توبودن را وهرگز«معراج شهدايت»،«سه راهي شهادتت»،«پروازگاه همتت»رافراموش نخواهم كرد.

طلائيه:

جدايي اگر چه تلخ است اما هر«پاياني»،«آغازي»دوباره است بر«تولدي ديگر وديداري مجدد»پس غروب غم انگيزت را وداع مي گويم وتو را با شهداي در خاك خفته ات تنها مي گذارم و به خدايت مي سپارم.

خداحافظ طلائيه. بدرود.